μη σου τύχη

δεν είναι που είμαι άτυχη
είναι που όσο κι αν προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου γι'αυτό,
κάπου, βαθιά μέσα μου, πιστεύω.

πιστεύω πως θα'ρθεις ένα βράδυ,
ένα απ'αυτά που με κοιτάς με τις ώρες,
και δε θα μου πεις ότι θα'ρθει η δικιά σου

πιστεύω πως θα'ρθεις ένα βράδυ,
ένα απ'αυτά που πίνεις το ουίσκι σου,
και δε θα μου πεις ότι με θες αλλά έχεις σχέση

πιστεύω πως θα'ρθεις ένα βράδυ,
ένα απ'αυτά που το παίζεις αδιάφορος,
και δε θα μου πεις κανένα ηλίθιο υπονοούμενο

πιστεύω πως θα΄ρθεις ένα βράδυ,
ένα απ'αυτά, ξέρεις
και θα μου πεις, πάμε να φύγουμε μακριά

αλλά είναι που δεν έρχεσαι
και το τείχος που μου γκρέμισες,
τώρα το χτίζω πιο γρήγορα και πιο ψηλά.

είναι που δεν έρχεσαι
και δε θέλω πια να με κοιτάς με τις ώρες
και δε θέλω να σε βλέπω να πίνεις
και δε θέλω να μου το παίζεις, και καλά, αδιάφορος
και δε θέλω να σε θέλω.

απέχθεια

ξέρεις, κανείς δεν ήρθε για να μου χαιδέψει τα μαλλιά, μα τα αυτιά

ξέρεις, κανείς δε θέλησε να μάθει τι θέλω, μα μου είπε τι θέλει 

ξέρεις, κανείς δεν έκατσε πολύ, μα έφυγαν με το που έφτασα

ξέρεις, όλοι ήρθαν για να ξεχάσουν έναν άλλο έρωτα, μα δεν με ερωτεύτηκε κανείς

ξέρεις, όλοι ζήτησαν ενδιαφέρον, μα δεν έδειξε κανείς

ξέρεις, όλοι απαίτησαν να μάθω, μα δεν με έμαθε κανείς

ξέρεις, όλοι ήρθαν για να φύγουν και δε θέλω πια κανέναν