Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016

υπό το φως

Τη μέρα δε σε σκέφτομαι πολύ και δε μου λείπεις όσο νομίζεις.
(βασικά εσύ τίποτα δε νομίζεις, λόγω της πλήρους αναισθησίας σου)
Τη μέρα δε σε θυμάμαι όποτε βλέπω κάποιον να σου μοιάζει.
(μα κανένας δε σου μοιάζει)
Τη μέρα δεν πονάει τόσο το μέσα μου.
(μα συνεχίζει να πονάει)
Τη μέρα οι πληγές λένε πως επουλώνονται.
(μα τόσο καιρό οι πληγές ίδιες μου φαίνονται)
Τη μέρα τίποτα δεν κινείται γύρω από σενα όμως, και είμαι λίγο καλύτερα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου