Πέρασε καιρός. Κι όμως, ποιος θα μου το'λεγε πως ένα χειμωνιάτικο βράδυ χωρίς κρύο, μια νύχτα χωρίς φεγγάρι, εγώ θα αποφάσιζα να βγω για λίγο από τη σιγουριά που'χα χτίσει και θα ξαναγραφα.. Να'μαι λοιπόν! 3 χρόνια μετά, 18 πλέον, πιο ήρεμη, βαθιά σκεπτόμενη, με μηδενική ανοχή και αρκετή όρεξη, ήρθα να μιλήσω για τα χρόνια που πέρασαν και για τα χρόνια που έρχονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου