Οι φίλοι λένε, είναι τα αδέρφια που επιλέγουμε να συμπορευτούμε στη ζωή κι άλλα τέτοια γλυκανάλατα. Τι γίνεται όμως, όταν δεν αντέχουν την αλήθεια σου και επιλέγουν να ζήσουν μακριά από αυτή; Γιατί οι άνθρωποι, όσο σκληροί κι αν δείχνουν δεν αντέχουν την αλήθεια σου; Ή τη δική μου; Ο κόσμος είναι περίεργος, τρελαίνεται να σε κριτικάρει και να σε κουτσομπολεύει, λατρεύει την κριτική που σπάει κόκκαλα, όσο μένει μακριά από αυτούς βέβαια. Όσο η κριτική μένει στην απέναντι πλευρά, όταν όμως περάσει και στο δικό τους στρατόπεδο, θυμώνουν. Είναι περίεργος ο κόσμος. Λες και ντρέπεται να αντικρίσει τον αληθινό του εαυτό. Γιατί η σωστή και αντικειμενική κριτική, αυτό είναι. Ένας καθρέφτης αλήθειας, που σου δείχνει ποιος πραγματικά είσαι ή τι κατέληξες να είσαι, και δεν ξέρω ποιο είναι χειρότερο. Αν λοιπόν είχα να διαλέξω, αν και νομίζω πως έχω ήδη επιλέξει στρατόπεδο, θα διάλεγα την αλήθεια. Όσο κι αν δε μ'αρέσει ορισμένες φορές, όσο κι αν πονάει, όσο κι αν τσούζει, νομίζω πως καθημερινά επιλέγω την αλήθεια από τους ανθρώπους. Γιατί; Γιατί η αλήθεια είναι υπεράνω όλων και η αδιαφιλονίκητη έλξη που μου προκαλεί νομίζω πως είναι καλύτερη από τον κάθε άνθρωπο που δεν θα την άντεχε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου